De Nederlandse aanwezigheid in New York is het duidelijks waarneembaar in het zuiden van Manhattan, het oude havengebied, het financieel en bestuurlijk centrum. Nieuw Amsterdam reikte tot aan Wall Street, daar immers was de muur, in die tijd een houden palissade die invallen moest verhinderen van jagende Indianen en Engelsen langs de Noordoost kust. Er waren een fort voor de verdediging, een kerk, een paar herbergen en veel houten huizen. Er is weinig van overgebleven, branden legden de boel vaak in as.
Stenen huizen die nog resten zijn meestal Engels van architectuur, soms met Hollandse trekjes. Behalve Hollanders waren er ook Waalse hugenoten gevestigd, onder wie Peter Minuit, de eerste gouverneur. Slechts een paar monumenten en plaquettes herinneren aan deze veertig jaren, van 1626-1664, voordat de stad definitief Engels werd en New York ging heten, naar de stad wiens hertog later de koning van Engeland werd. Het beeld van Minuit is tijdelijk onzichtbaar.
De bouwerij van Peter Stuyvesant
Peter Stuyvesant heeft een standbeeld in een naar hem genoemd park en buurt in de omgeving van de 20e straat en de derde Avenue. Omdat hij daar –buiten de stad- een boerderij bezat, ofwel een bouwerij, is een van de straten Bowery Street genoemd. Deze Bowery, die begint bij de oprit naar Manhattan Bridge en Canal Street, was in 1971 een beruchte straat met veel daklozen, alcoholisten en drugsverslaafden; de heroïneverslaving was toen op zijn dieptepunt, terwijl die ellende in Nederland nog moest beginnen. Ik heb toen dramatische beelden gezien, mensen die in kartonnen dozen huisden, mensen in lompen en met verwondingen aan hoofd en ledematen, veel gebroken glas, naalden en afval op straat. Toen Henri Nouwen mij opzocht in de pastorie, heb ik hem meegenomen door deze straat, en voor hem was dit nieuw en schokkend. Een beeld van het “verdorven kapitalistische” Amerika, zoals we het toen vaak zagen. Nu is het ogenschijnlijk een normale straat. De drugs scene van toen tref je vrijwel niet meer aan. Nieuwe drugs hebben de plaats ingenomen en doen hun werk stiller, wat je er ook van vindt.
Bron |
De bouwerij van Peter Stuyvesant
Peter Stuyvesant bij zijn "bouwerij" |
…..Little Joe never once gave it away
Everybody had to pay and pay
A hustle here and a hustle there
New York City is the place where they said:
Hey babe, take a walk on the wild side
I said hey Joe, take a walk on the wild side
Sugar Plum Fairy came and hit the streets
Lookin' for soul food and a place to eat
Went to the Apollo
You should have seen him go, go, go
They said, hey Sugar, take a walk on the wild side
I said, hey babe, take a walk on the wild side, alright, huh….
Herstelde panden in het havenkwartier |
New Amsterdam 1626 – Manhattan – New York 1664.
Oud geld - oude elite
Het hield natuurlijk niet op. Hollanders integreerden in de Engelse kolonie, trouwden met leden van Engelse families, leverden hun bijdrage aan de onafhankelijkheid door helden als Henry Rutgers – inderdaad van de Henry Street. De Republiek van zeven Provinciën stond min of meer model voor de nieuwe Verenigde Staten. De Nederlandse handelsgeest droeg bij aan de financiële positie van Wall Street. De verwevenheid van de aanzienlijke Nederlandse en Engelse families leverde een soort van aristocratie op , de Knickebockers, die lang zijn aanzien bleef behouden. Mensen gaan er prat op tot deze elite te horen. Wij spraken in Brooklyn een vrouw die ons de weg wees, ze was van Deense afkomst maar stamde in de vrouwlijke lijn af van een van Cortland. We lazen uitvoerig over deze ontwikkelingen in de fascinerende roman “New York” van Edward Rutherford.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten